TNOiK został założony 20 kwietnia 1925 r. jako Instytut Naukowej Organizacji przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. Była to jedna z pierwszych na świecie profesjonalnych organizacji skupiających menedżerów (wcześniej istniało 15 kół naukowej organizacji pracy przy stowarzyszeniu techników – poprzednik obecnej Naczelnej Organizacji Technicznej). Koła te połączyły się w Komitet Wykonawczy Zrzeszenia Naukowej Organizacji, który zwołał w dniach 6-8 grudnia 1924 r. I Polski Zjazd Naukowej Organizacji (brało w nim udział 500 osób) ).
W statucie Instytutu określono, że władzami statutowymi INO są:
– Kuratorium Instytutu,
– Zebranie Ogólne Członków Instytutu,
– Rada Instytutu,
– Dyrektor
Na posiedzeniu członków Instytutu w dniu 12 grudnia 1925 roku pierwszym Dyrektorem INO został profesor Karol ADAMIECKI – profesor Politechniki Warszawskiej, prekursor współczesnych nauk o zarządzaniu, twórca teorii harmonizacji.
Funkcję tę Karol ADAMIECKI pełnił nieprzerwanie do swojej śmierci w dniu 16 maja 1933 r.
Na członków Rady Instytutu wybrano: profesora Karola ADAMIECKIEGO, profesora Stefana BIEDRZYCKIEGO, inż. Piotra DRZEWIECKIEGO, inż. Wacława HAUSZYLDA i profesora Zygmunta SOCHACKIEGO.
Działalność statutowa Instytutu obejmowała sferę popularyzatorską, szkoleniową, naukowo-dydaktyczną oraz wydawniczą.
W 1926 r. profesor Karol ADAMIECKI powołał do życia miesięcznik „Przegląd Organizacji” – dziś jeden z najstarszych periodyków na świecie.
Profesor – wraz z H.HOOVEREM i T.MASARYKIEM – był także współzałożycielem i pierwszym wiceprezesem Światowej Rady Zarządzania (World Management Council – CIOS), z której wyodrębniła się Europejska Rada Zarządzania (European Council of Management – CECIOS) – później jako European Management Association (EMA).
Siedzibą INO był, zakupiony w 1927 roku, lokal biurowy w Warszawie przy ulicy Mokotowskiej 51/53.
W czerwcu 1933 r. INO uzyskał samodzielność i osobowość prawną, jednocześnie zmieniając nazwę na Instytut Naukowy Organizacji i Kierownictwa. W tym kształcie funkcjonował do końca sierpnia 1939 roku, do wybuchu II wojny światowej. Instytut położył ogromne zasługi dla rozwoju teorii i praktyki zarządzania w Polsce przed wojną. Związani z nim byli najwybitniejsi przedstawiciele świata nauki i praktyki zarządzania.
Pierwszym Prezesem INOiK w latach 1933-1938 był inż. Piotr DRZEWIECKI
Członkiem honorowym Instytutu był Prezydent II Rzeczypospolitej Polskiej prof. Ignacy MOŚCICKI.
Po wojnie, już w pierwszym kwartale 1945 r., wznowiono działalność INOiK-u w Krakowie (Warszawa była zrujnowana), a jego prezesem został Stanisław BIEŃKOWSKI, profesor Krakowskiej Akademii Handlowej. Zaczęły też tworzyć się i prężnie działać Oddziały w: Warszawie, Katowicach, Poznaniu, Łodzi i Gdańsku .
Z dniem 1 stycznia 1948 roku. centralę przeniesiono do Warszawy, a następnie, w lutym 1949 roku, zmieniono nazwę Instytutu na Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa – wobec zastrzeżenia, w ówczesnym czasie, nazwy „Instytut” tylko dla państwowych placówek naukowo-badawczych.
Niestety od 4 grudnia 1949 r. do 19 maja 1957 r. działalność TNOiK-u była zawieszona ze względów politycznych. Oskarżono bowiem Towarzystwo o „propagowanie fałszywych poglądów organizacyjnych”. TNOiK jako organizacja propagująca „niebezpieczne” kapitalistyczne zasady nauki organizacji zmuszone zostało do likwidacji.
Reaktywowanie TNOiK nastąpiło na zebraniu organizacyjnym w dniu 17 lutego 1957 roku. Tymczasowy Zarząd opracował nowy Statut i TNOiK został wpisany przez władze m.st. Warszawy do rejestru stowarzyszeń w dniu 6 kwietnia 1957 r. pod numerem 467.
Na pierwszym, po ponownym utworzeniu TNOiK, Walnym Zebraniu Członków podjęto uchwałę stwierdzającą, że TNOiK jest kontynuatorem działalności Towarzystwa zlikwidowanego w 1949 roku, które nosiło wcześniej nazwy – Instytut Naukowy Organizacji i Kierownictwa, Instytut Naukowej Organizacji i Kierownictwa i Instytut Naukowej Organizacji założonym w 1925 roku przez Karola ADAMIECKIEGO.
Od 1957 r. TNOiK realizował swoją misję wspierania rozwoju teorii i praktyki zarządzania.
W czasach PRL właśnie to TNOiK stanowił organizację integrującą ludzi nauki, korzystających z zachodniej myśli organizatorskiej i ludzi praktyki (głównie kadry dyrektorskiej), szukających możliwości zdobywania nowoczesnej wiedzy i doskonalenia praktyki kierowniczej
Dzięki pośrednictwu ówczesnego przewodniczącego Polskiej Akademii Nauk profesora Tadeusza KOTARBIŃSKIEGO, w 1960 roku TNOiK-owi została powierzona rola „przewodnika społecznego ruchu dobrej roboty”.
Od 1981 roku Towarzystwo włączyło się w reformowanie gospodarki i państwa, podejmując na nowo działalność w zakresie doradztwa organizacyjnego.
W końcu 1987 roku TNOiK otrzymał statut organizacji wyższej użyteczności publicznej.
Po ponad sześćdziesięciu latach od ostatniego Zjazdu Naukowej Organizacji, w dniach 14-15 października 1988 roku odbył się w Toruniu III Kongres Organizatorów.
W latach dziewięćdziesiątych proces transformacji gospodarczej oraz perspektywa integracji z Unią Europejską stworzyły nowe szanse rozwoju dla TNOiK.
W grudniu 2000 roku TNOiK został uhonorowany medalem Tadeusza KOTARBIŃSKIEGO przyznawanym przez Komitet Nauk Organizacji i Zarządzania w dziedzinie organizacji i zarządzania.
W lipcu 2004 roku TNOiK otrzymał status organizacji pożytku publicznego. Niestety, z powodu trudności w dostosowaniu się do ustawowych wymogów, w maju 2005 roku zrezygnowano z tego przywileju.
Na przełomie marca i kwietnia 2016 roku w Warszawie odbył się IV Kongres Nauk o Zarządzaniu będący kontynuacją wcześniejszych, również przedwojennych Kongresów TNOiK. Kongres z okazji 90-lecia istnienia TNOiK zgromadził ponad 270 uczestników z kraju i zagranicy. Obrady Kongresu obejmowały VI sesji problemowych poprzedzonych dyskusją panelową „Zarządzanie państwem” z udziałem sześciu byłych polskich Wicepremierów. Pokłosiem tego, historycznego wydarzenia, było wydawnictwo składające się z 9 monografii.
Aktualnie w strukturach Towarzystwa funkcjonuje 12 oddziałów terenowych realizujących statutowe cele TNOiK. Domeną TNOiK są : profesjonalnie prowadzone, szkolenia w formie seminariów i kursów z dziedziny zarządzania.
Opracowano w oparciu o:
– opracowanie profesora Mariana EGEMANA pt. „INO-INOiK-TNOiK . Materiały i dokumenty 1925-1985”,
– artykuły publikowane w „Przeglądzie Organizacji”
– historyczną dokumentację TNOiK